Notes
Τις παραμονές του πολέμου το ελληνικό πολεμικό ναυτικό φάνταζε ως ένα από τα ισχυρότερα μέσα διεξαγωγής του πολέμου, καθώς είχε εξοπλιστεί από το 1889 με τρια νέα θωρηκτά: ‘Σπέτσες’, ‘Ύδρα’ και ‘Ψαρά’. Παρά ταύτα οι προσδοκίες δεν δικαιώθηκαν από τη δράση του ναυτικού ούτε στο Αιγαίο, ούτε στο Ιόνιο Πέλαγος. Ο στόλος της μοίρας του Αιγαίου πελάγους,με αρχηγός τον Κ. Σαχτούρη περιελάμβανε τα θωρηκτά Ψαρά, Ύδρα, (με κυβερνήτες τους Κ. Χατζηκυριάκο και Ι. Βώκο) το τορπιλοβόλο Κανάρης με κυβερνήτη τον πρίγκηπα Γεώργιο, τον οπλιταγωγό ‘Μυκάλη» με κυβερνήτη το Γ. Κουντουριώτη και τον ατμοδρόμωνα «Αλφειός» υπό τον Π. Κουντουριώτη. Επίσης περιελάμβανε και εννέα τορπιλοβόλα. Αργότερα προστέθηκαν και άλλα δύο πλοία.Η μοίρα αυτή ναυλουχούσε στον ευβοϊκό κόλπο. Ωστόσο, όταν ξέσπασε ο πόλεμος τα πλοία παρέμειναν αδρανή. Οι επιχειρήσεις που διατάχθηκε να κάνει υπήρξαν όλες αποτυχημένες με βασική αιτία της δυσλειτουργίας αυτής, την κακή συνεργασία του Υπουργείου Ναυτικών με τον αρχηγό της ανατολικής μοίρας,Σαχτούρη, με την ανυπακοή του τελευταίου και την κακή εκτέλεση των διαταγών του πρώτου. Η κατάσταση εξέλαβε επικίνδυνες διαστάσεις όταν, εξαιτίας της στάσης του αρχηγείου της ανατολικής μοίρας, ο Υπουργός Ναυτικών επιχείρησε να παραιτηθεί, ενώ ο σημαιοφόρος Κόκορης κατάγγειλε τον Σαχτούρη αφήνοντας να εννοηθεί ότι η στάση του θύμιζε προδότη. Όταν οι τουρκικές δυνάμεις πλησίασαν τον Βόλο, ο έλληνας στόλαρχος έλαβε από τον υπουργό Ναυτικών Λεββίδη την εντολή να αφήσουν τους Τούρκους ανενόχλητους να εισέλθουν στην πόλη, για να αποφύγουν έτσι το βομβαρδισμό και την καταστροφή της. Πλοία του ελληνικού ναυτικού ελλιμενίζονταν στο Βόλο μέχρι που ο διοικητής των τουρκικών δυνάμεων ζήτησε από τον εκπρόσωπο των ελληνικών, αντιναύαρχο Σταματέλλο, να δοθεί εντολή να απομακρυνθούν τα πλοία στο ανοιχτό πέλαγος εκτός βολής τηλεβόλου. Έτσι, στις 27 Απριλίου τα ελληνικά πλοία κατέπλευσαν στον Αλμυρό.