Notes
Ο Βαυαρός χημικός Xavier Landerer (1809 – 1885) γεννήθηκε στο Μόναχο, όπου παρακολούθησε μαθήματα Φιλοσοφίας, Ιατρικής και Φυσικών Επιστημών. Ήρθε στην Ελλάδα το 1832 ως μέλος της ακολουθίας του Όθωνα και ανέλαβε καθήκοντα αυλικού φαρμακοποιού, ενώ μετά την ίδρυση του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1837 του ανατέθηκε η έδρα της Πειραματικής Φυσικής και Γενικής Χημείας, καθώς και οι έδρες Βοτανικής, Φαρμακευτικής και Συνταγολογίας. Την ίδια χρονιά διακρίθηκε στην καταπολέμηση της επιδημίας πανώλους στον Πόρο με τις γνώσεις, το οργανωτικό πνεύμα και το θάρρος του. Το 1839 δέχθηκε να διδάξει αμισθί στο Πολυτεχνείο το Μάθημα της Χημείας των Τεχνών στο σχολείο των Κυριακών, ενώ αργότερα διορίστηκε καθηγητής Βιομηχανικής Χημείας (Εφηρμοσμένης) στο ίδιο πανεπιστημιακό ίδρυμα. Μετά τη μεταπολίτευση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 και την ψήφιση του πρώτου Συντάγματος της χώρας, παύθηκε από το Πανεπιστήμιο βάσει του νόμου περί ετεροχθόνων και ξένων υπηκόων, επέστρεψε, όμως, την επόμενη χρονιά. Για την αποτελεσματική διδασκαλία του μαθήματος της Χημείας οργάνωσε επιστημονικό εργαστήριο με στοιχειώδη εξοπλισμό στο υπόγειο του κεντρικου κτιρίου του Πανεπιστημίου, ενώ αρχικά απουσία κατάλληλα διαμορφωμένου χώρου, παρέδιδε μαθήματα στο Βασιλικό Φαρμακείο. Το καινοφανές μάθημα της Χημείας και η πρωτοτυπία των πειρμάτων που εκτελούσε ο Λάνδερερ κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας του, κέντριζε το ενδιαφέρον όχι μόνο των φοιτητών των οικείων τμημάτων, αλλά και μη ακαδημαϊκών πολιτών με αποτέλεσμα να δημιουργείται το αδιαχώρητο στα αμφιθέατρα και οι φοιτητές να διαμαρτύρονται για τη στενότητα του χώρου. Ο ίδιος ήταν ένθερμος οπαδός της επαγγλματικής – πρακτικής κατεύθυνσης της Χημείας, την οποία δεν θεωρούσε μόνο γενική εγκυκλοπαιδική γνώση. Προσπάθησε, εξάλλου, να συμβάλει στην ανύψωση του πνευματικού και επιστημονικού επιπέδου των φοιτητών συγγράφοντας επιστημονικά εγχειρίδια: τη δίτομη “Φαρμακοποιία” (η πρώτη επίσημη του ελληνικού κράτους) σε συνεργασία με τον αυλικό φαρμακοποιό Ιωσήφ Σαρτόριο και τον ιατρό-καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Ι. Βούρο, το πρώτο σύγγραμμα Χημείας, καθώς και ένα τομίδιο-εγχειρίδιο Φαρμακευτικής Χημείας.