Notes
Ο Κωστής Παλαμάς (1859 – 1943) ήταν ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης. Γεννήθηκε στην Πάτρα, αλλά καταγόταν από το Μεσολόγγι, όπου και μεγάλωσε κοντά σε έναν θείο του μετά το θάνατο και των δύο γονιών του σε ηλικία μόλις έξι ετών. Το 1875, αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές ενεγράφη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εγκατέλειψε, όμως, τις σπουδές του για να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία. Ήδη από τον πρώτο καιρό της εγατάστασής του στην Αθήνα είχε αρχίσει να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά, εντασσόμενος αρχικά στο ρομαντισμό της "Αθηναϊκής Σχολής" και γράφοντας σε γλώσσα καθαρεύουσα. Η πρώτη του αυτοτελής έκδοση ήταν το 1878 το ποίημα "Μισολόγγι", ενώ δέκα χρόνια αργότερα με τους φίλους και ομότεχνούς του Νίκο Καμπά και Γεώργιο Δροσίνη επεξεργάζεται τις αρχές ενός νεόυ ποιητικού κινήματος που θα ονομαστεί "Νέα Αθηναϊκή Σχολή".Το 1886 δημοσιεύτηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή "Τραγούδια της Πατρίδος μου" στη δημοτική, την οποία υπερασπίστηκε με σθένος καθ’ όλη τη διάρκεια της ποιητικής του σταδιοδρομίας, ενώ τρία χρόνια αργότερα βραβεύτηκε στον Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό το ποίημά του "Ύμνος εις την Αθηνάν", αφιερωμένο στη γυναίκα του Μαρία Βάλβη. Τα επόμενα χρόνια καθιερώθηκε στη συνείδηση του κοινού ως ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της χώρας, με αποκορύφωμα ότι του ανατέθηκε να συνθέσει τον Ύμνο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896. Την επόμενη χρονιά διορίστηκε Γραμματέας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, θέση στην οποία παρέμενε για τριάντα και πλέον χρόνια και δημοσίευσε την ποιητική του συλλογή "Ίαμβοι και Ανάπαιστοι". Σημαντικότερο, πάντως, έργο του θεωρείται "ο Δωδεκάλογος του Γύφτου" (1907). Ο Παλαμάς υπήρξε μέλος της Ακαδημίας των Αθηνών από το 1926 που ιδρύθηκε, ενώ διετέλεσε και πρόεδρός της το 1930. Η κηδεία του στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών το Φεβρουάριο του 1943 εξελίχθηκε σε αυθόρμητη εκδήλωση διαμαρτυρίας των κατοίκων της πρωτεύουσας κατά της γερμανικής κατοχής, καθώς χιλιάδες κόσμου συνόδευσαν το μεγάλο ποιητή στην τελευταία του κατοικία ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο.